Υπάρχει ένα μοτίβο που έχω δει να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά σε ολες σχεδόν τις γυναίκες που έχουν καρκίνο του μαστού: συνήθως είναι εντελώς ανίκανες να πουν "όχι". Οι μαστοί αντιπροσωπεύουν την τροφή, την προσφορά τροφής, και οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού φαίνεται ότι προσφέρουν "τροφή" σε όλους τους άλλους γύρω τους, εκτός από τον εαυτό τους. Τους είναι πάρα πολύ δύσκολο να πουν "όχι". Συνήθως οι γυναίκες αυτές έχουν ανατραφεί από γονείς που χρησιμοποιούσαν τη συναισθηματική εκμετάλλευση και την ενοχή για να τις κρατούν πειθαρχημένες και υποταγμένες. Τώρα, στην ενήλικη ζωή τους, ζουν για να ευχαριστούν τους άλλους και περιβάλλονται από ανθρώπους που διαρκώς ζητούν από αυτές να κάνουν περισσότερα απ' όσα μπορούν να κάνουν με ηρεμία και άνεση. Αυτές οι γυναίκες εξακολουθούν να πιέζουν τον εαυτό τους και λένε "ναι" στους άλλους και στις απαιτήσεις τους, χωρίς στην πραγματικότητα να το θέλουν. Δίνουν, δίνουν, ώσπου στο τέλος δεν έχουν πια τίποτε να δώσουν στον εαυτό τους.
Το να μάθεις να λες "όχι", στην αρχή μπορεί να είναι πολύ δύσκολο, επειδή οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω σου και σχετίζονται γύρω σου και σχετίζονται μαζί σου έχουν συνηθίσει ν' ακούν από σένα μόνο "ναι". Όταν τους πρωτοπείς "όχι", θυμώνουν. Αυτή η αντίδραση είναι αναμενόμενη. Οποιοσδήποτε μαθαίνει να λέει "όχι", ξέρει ότι θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει το θυμό των άλλων για λίγο.
Η πρώτη φορά είναι και η πιο δύσκολη. Όταν μαθαίνεις να λες "όχι", είναι πολύ σημαντικό να μην απολογείσαι παράλληλα για την άρνησή σου, γιατί τη στιγμή που αρχίζεις τις δικαιολογίες έχεις ήδη χάσει το παιχνίδι. Ο άλλος μπορεί πολύ εύκολα να σε πείσει ότι οι δικαιολογίες σου δεν ευσταθούν. Πες "όχι", απλά: "Όχι, δεν μπορώ να το κάνω", "Όχι πια", "Όχι, δεν το κάνω αυτό πια". Κάθε σύντομη δήλωση που δίνει ένα σαφές μήνυμα άρνησης είναι αρκετή. Ο άλλος είναι πολύ πιθανό να θυμώσει και τότε εσύ πρέπει να καταλάβεις ότι ο θυμός του δεν έχει καμία σχέση με σένα. Έχει άμεση σχέση μ' εκείνον.
Θυμήσου να λες στον εαυτό σου: ΄ΟΤΑΝ ΛΕΩ "ΟΧΙ" ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΛΕΩ "ΝΑΙ" ΣΕ ΜΕΝΑ. Λέγε αυτήν τη δήλωση στον εαυτό σου ξανά και ξανά. Θα σε κάνει να νιώσεις πολύ όμορφα. Με την τρίτη φορά που θα πεις "όχι" σε κάποιον, εκείνος θα καταλάβει ότι έχεις αλλάξει και θα σταματήσει να σου ζητάει κάτι που εσύ δε θέλεις να κάνεις ή να του προσφέρεις. Θα συνειδητοποιήσει τελικά ότι η άρνηση προέρχεται από μια αλλαγή στάσης που έχει γίνει βαθιά μέσα σου.
Η πρώτη άρνηση μπορεί να είναι πολύ δύσκολη για όσες έχουν μάθει να ευχαριστούν πάντοτε τους άλλους. Θυμάμαι ότι είχα γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα την πρώτη φορά που υπερασπίστηκα τον εαυτό μου και αρνήθηκα κάτι. Νόμιζα ότι είχε έρθει το τέλος του κόσμου και ότι θα βγω χαμένη από αυτή μου τη συμπεριφορά. Όμως, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, απλώς ο κόσμος μου άλλαξε κι εγώ κέρδισα περισσότερο αυτοσεβασμό.
Συνειδητοποιήσε, λοιπόν, ότι αυτή είναι μια διαδικασία που πρέπει να την περάσεις. Οι άλλοι θυμώνουν επειδή δεν τους δίνεις αρκετά ή σταμάτησες να τους προσφέρεις και ίσως πουν ότι είσαι εγωίστρια. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό που εννοούν είναι ότι δεν κάνεις αυτό που θέλουν εκείνοι να κάνεις. Αυτή είναι η αλήθεια. Να θυμάσαι ότι όταν λες "όχι" στους άλλους, λες "ναι" στον εαυτό σου και ταυτόχρονα απαλλάσσεσαι από την πικρία που έκρυβες μέσα σου επειδή δεν ευχαριστούσες ποτέ τον εαυτό σου.
Γνωρίζω κάποια που πρόσφατα έφυγε από τον άντρα της για λίγο διάστημα. Ίσως να μην είναι κάτι μόνιμο. Τώρα εκείνος δεν έχει κανέναν να κατηγορεί για όσα του πανε στραβά. Δεν μπορεί να φταίει η γυναίκα του' εκείνη δεν είναι ούτε καν εκεί. Έτσι, ο άνθρωπος αυτός μαθαίνει να βλέπει τη ζωή με διαφορετικό τρόπο. Οι δύο ενήλικοι γιοι της τη σέβονται τώρα περισσότερο, επειδή υπερασπίστηκε τον εαυτό της κι έκανε μια φορά αυτό που ήθελε εκείνη. Είναι πολύ ενδιαφέρον να δει κανείς πώς μια απόφαση άλλαξε την αντίληψη και τη συμπεριφορά ολόκληρης της οικογένειας.
Για την γυναίκα αυτή ήταν πολύ δύσκολο να κάνει μια τέτοια κίνηση, αλλά την έκανε, και η ζωή της έκανε στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών. Έρχεται κάποια ώρα στη ζωή κάθε γυναίκας, όπου χρειάζεται να ρωτήσει τον εαυτό της: Τι είναι το καλύτερο για μένα; Αυτή μπορεί να είναι μια ερώτηση εντελώς άγνωστη για πολλές γυναίκες. Μπορεί να μην την έχουν κάνει ποτέ. Η Ανν Λάντερς συνιστά στις γυναίκες που σκέφτονται τη διάσταση ή το διαζύγιο να ρωτήσουν τον εαυτό τους: Θα ζω καλύτερα αν μείνω σ΄αυτόν το γάμο ή αν φύγω;
Απόσπασμα από το βιβλίο της Louise L. Hay, Γυναικεία Δύναμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου