Μάχη

Χέρια πλεγμένα, άτακτα ριγμένα

αγγίζουν, χαράζουν, την αφή τους μοιράζουν

αφήνουν σημάδια, αυλάκια ποτάμια.

Ενέργεια κατακλύει τα κορμιά περικλείει.

Άμυνα, επίθεση, "εγώ" σε αντίθεση.

Παλεύουν, ρισκάρουν, θέση να πάρουν.

Λέξεις, ανάσες ψιθυρίζουν τα χείλη,

ποιος θα περάσει πρώτος τη πύλη.

Κορμιά σε μάχη ριγμένα, "εγώ" νικημένα.

"Εμείς" φορεμένα, στο Ένα κλεισμένα.

Μάταιη Συγχώνευση, τέλεια Συγχώρεση!

©Κρυσταλένια©

Θνητή

Ήρθα απ΄ το άπειρο

Και στο άπειρο γυρίζω

Απλά μια στάση έκανα εδώ

Την αγκαλιά σου να γευτώ

Απ’ τα χείλη σου νερό να πιω

Έγινα θνητή για μια στιγμή

η ψυχή μου ζητούσε να ενωθεί

μέσα στην ύλη με τη δική σου τη ψυχή

το θάνατο να μετατρέψει σε ζωή.




©Κρυσταλένια©

Τέρμα η μάχη για σήμερα

Μικρή κι ασήμαντη

κουρνιάζω στη γωνιά μου

τέρμα η μάχη για σήμερα

νικημένη και αήτητη

τα λάφυρα τα χάρισα

σε ηττημένους έρωτες

να γιάνει το κορμί τους

προσωρινά...

τις πληγές τις κράτησα

μ' αυτές μονάχα μεγαλώνω

μ' αυτές επιβιώνω

με χάρτη ζωγραφισμένο

τα σημάδια στο κορμί μου

αγγίζω τα βουνά
 βουλιάζω σε βάλτους

ακολουθώ τα ποτάμια

καταλήγω σε ωκεανούς

εξατμίζομαι, γίνομαι σύννεφο

και ταξιδεύω... 

©Κρυσταλένια©

Μισοξυπόλυτη Σταχτοπούτα

Μια φορά κι ένα καιρό
σ' ένα κόσμο μαγικό
είχα πάει για χορό
με γοβάκι ορφανό
(μισοξυπόλητη δηλαδή)

Κι ένας πρίγκηπας ψηλός
όμορφος , μελαχρινός
μαυρομάτης και λιγνός
καθόταν αραχτός
(μισοκοιμόταν στον καναπέ)

Μα σαν με είδε ξύπνησε
απ΄τη χαρά αναπήδησε
σε χορό με ζήτησε
και δεν μου ξαναμίλησε
(μισόλογα... τι να πεις)

Κι αφού χορέψαμε για ώρα
μας έπιασε μια μπόρα
φεύγω του είπα τώρα
σε θέλει όλη χώρα
(κάτι σαν τον Ανδρέα δηλαδή)

Τρέχω γρήγορα στο κάρο
το δρόμο μου να πάρω
το γοβάκι μου παρκάρω
ξυπόλυτη γουστάρω!!!!
(όπως τη βρίσκει ο καθένας)

Την άλλη μέρα το πρωί
την ώρα που τάιζα τ' αρνί
ο πρίγκηπάς μου προσπαθεί
πόδι κατάλληλο να βρει
(μπελάς αυτό το γοβάκι)

Το δοκιμάζει η μία αδερφή
το βάζει η άλλη η ξινή
με την όρεξη έμεινε κι αυτή
η μητριά ψυχοραγεί
(χαμός !!!!!!)

Τώρα το φόρεσα εγώ
το γοβάκι τ΄ορφανό
κοιτώ στον ουρανό
άλλαξε η τύχη μου θαρρώ
(περιττό ν' αναφέρω ότι η μητριά τέζα...)

Και τώρα βόλτα με το άλογο!

 ©Κρυσταλένια©

Για κάθε τι

Για κάθε ελπίδα που γκρεμίστηκε

για κάθε όνειρο που έμεινε στη μέση

για κάθε περίμενε και για κάθε τέλος

για την κάθε αρχή που τη γλένταγα με τη ψυχή μου

για κάθε γέλιο που άκουγε όλη η γη

για κάθε δάκρυ που πότισε το χώμα

για κάθε στιγμή απελπισίας

για κάθε στιγμή ανέλπιστης ευτυχίας

εγώ... σ αγαπώ

Για κάθε βλέμμα σου που ήταν άδειο

για κάθε στιγμή που με κοίταξες και δεν με είδες

εγώ... σ' αγαπώ

Γιατί μου έδωσες την ευκαιρία ν' αναμετρηθώ με τον εαυτό μου!

©Κρυσταλένια©

Πέπλο

Άπλωσα το πέπλο μου

τυλίχτηκα, κρύφτηκα

ν' αποφύγω να δωθώ

σ' εσένα, τον μοναδικό μου

Antonio Corradini "La Podicizia"

ο φόβος είναι ισχυρός

έχτισε με τα χρόνια κέλυφος

και η μοναξιά έγινε ασφάλεια

και η ασφάλεια έγινε θάνατος

και πέθανα πέθανα χιλιάδες φορές

κάθε μέρα κι ένας θάνατος

και τον θάνατο τον έκανα γιορτή

το πένθος κέντημα στο σώμα

Άπλωσα το πέπλο μου
τυλίχτηκα, κρύφτηκα
αυτός ο πόνος είναι γνωστός
αυτός ο πόνος δεν προδίδει

©Κρυσταλένια©