Σάββατο 28 Απριλίου 2012
Δευτέρα 23 Απριλίου 2012
Τοκετός
Εκεί στη μήτρα
του αγαπημένου μου
κρυβόμουνα για
χρόνια.
Ομφάλιος λώρος
το σχοινί μου ασφαλείας
έτρωγα απ' τη
δύναμή του
μεταγγίζοντάς
μου αίμα.
Εκεί στη μήτρα
του αγαπημένου μου
δεν μ' άγγιζαν
τα χιόνια.
Μέσα σε σάκο με
υγρό αμνιακό
κολυμπούσα σαν
μωρό
ασφαλισμένη
αιώνια.
ξεκίνησε ο
τοκετός
μ' έχει πιάσει
πανικός.
Η μήτρα του
αγαπημένου μου συσπάται
να με γεννήσει
προσπαθεί
από μένα να
ελευθερωθεί.
Εκεί στη μήτρα του αγαπημένου μου
πήρα την τελευταία
μου υγρή ανάσα
Και βούτηξα σε
νέο κόσμο
μέσα στην απόλυτη
σιωπή
πήρα αέρινη πνοή
κι έκλαψα από
τρόμο.
©Κρυσταλένια©
©Κρυσταλένια©
Σάββατο 21 Απριλίου 2012
Σταγόνες της βροχής.
Σταγόνες
όλες απ' το ίδιο σύννεφο
σταγόνες που δροσίζουν
μα και σταγόνες που πνίγουν
ναι, απ' το ίδιο σύννεφο είναι...
Λόγια όλα απ' τον ίδιο Άνθρωπο
λόγια που δυναμώνουν
μα και λόγια που πληγώνουν
ναι, απ' τον ίδιο Άνθρωπο είναι...
Πως ν' αγαπήσεις μισό σύννεφο και μισό άνθρωπο...
σταγόνες που δροσίζουν
μα και σταγόνες που πνίγουν
ναι, απ' το ίδιο σύννεφο είναι...
Λόγια όλα απ' τον ίδιο Άνθρωπο
λόγια που δυναμώνουν
μα και λόγια που πληγώνουν
ναι, απ' τον ίδιο Άνθρωπο είναι...
Πως ν' αγαπήσεις μισό σύννεφο και μισό άνθρωπο...
Κι αν φύγεις, μην αργήσεις να γυρίσεις.
Θα σε περιμένω
αλλά δεν ξέρω πόσο...
πόσο θα μου
επιτρέψει η ζωή εκεί στο παράθυρο να
ψάχνω τη μορφή σου.
Μην αργήσεις
σου λέω, γιατί δεν ξέρω, δεν ξέρω ποια
θα βρεις το κατώφλι σαν περάσεις.
Κι αν φύγεις,
μην αργήσεις, γιατί σκιά μπορεί να
βρεις με γκρίζα τα μαλλιά της το χρόνο
της να κλαίει.
Κι αν φύγεις, μην αργήσεις
να γυρίσεις... γυμνό το παραθύρι, άδειο το σπίτι μας μπορεί να βρεις. Θα
έχω φύγει. Κι εγώ δεν έχω γυρισμό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)