ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ

Κύριε! βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου. Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέπεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια. Στις απρόοπτες περιστάσεις μη μ' αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ' όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.

Κύριε! δώσε μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόσμο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της. Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ μα να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν' αγαπώ. Αμήν.

Η Ζώνη των Μυστηρίων, Μάρω Βαμβουνάκη

Κι όμως, είναι μυστήριο... Και το μυστήριο συνηθίζει να παραμένει μυστήριο, κι όσοι αδυνατούμε να το αντέξουμε ως τέτοιο, θα καταφεύγουμε πάντα, από ανασφάλεια, σε εξηγήσεις φτωχές, βεβιασμένες, αφελείς, που όμως δεν το καλύπτουν, κι εντέλει μας αφήνουν ανικανοποίητους και ταραγμένους. Αν δεν υπήρχαν τα μυστήρια να σαγηνεύουν με τα δίχτυα τους τις ψυχές μας, τα κορμιά μας, προς τον δικό τους σκοτεινό πόλο, η ανθρωπότητα θα είχε εξαφανιστεί, θα είχε σβήσει από πλήξη και μονοτονία θανάσιμη. Θέλει γενναιοφροσύνη και ταπείνωση να αποδέχεται κανείς πως υπάρχει η Ζώνη των Μυστηρίων. Δύσκολα τα δεχόμαστε όμως με σεβασμό, με την αποδοχή του άλυτου, πως δηλαδή υπάρχουν απαγορεύσεις στην νόηση και την κατανόησή μας, πως η γνώση του μυαλού είναι φτωχότερη από την πίστη. Γιατί είμαστε εγωιστές αλλά, ακόμη περισσότερο, είμαστε ανασφαλείς, ίσως μάλιστα τα δύο τούτα πάντα να ζευγαρώνουν. Το αίνιγμα που δεν μας λύνεται το μισούμε, στην ανάγκη θα το καταστρέψουμε, προκειμένου να κοιτάξουμε τι κρύβει μέσα του, έτσι όπως τα μικρά παιδιά τσακίζουν με πέτρα μια ωραία γυάλινη μπίλια. Πρέπει να εκμαιεύουμε, να επινοούμε οπωσδήποτε κάποιες απαντήσεις, για να νομίζουμε, να φανταζόμαστε ότι ελέγχουμε όλα όσα μας συμβαίνουν, όσα μελλοντικά θα συμβούν. Πάντοτε ο άνθρωπος αγωνιούσε να προμαντεύει για να ελέγχει το αύριο, όταν ούτε το σήμερα δεν είναι σε θέση να ελέγχει. Είναι τρόμος μέγας να αφήνεσαι στον γκρεμό του ανεξήγητου. Πολύ περισσότερο να το απολαμβάνεις.

Κι έτσι, η ανθρωπότητα έχει πνιγεί στα βιβλία, στα τετράδια, στις πληροφορίες, στις στατιστικές, στις φιλοσοφίες, στις θεωρίες και τις απόψεις τις φλύαρες, τις στεγνές και αλαζονικές στην παντογνωσία τους, τις αληθοφανείς αλλά όχι αληθινές. Θαυμάζουμε την επιχειρηματολογία τους και σε λίγο τις ξεχνάμε. Η ζωή, η ζώσα σπαραχτική ζωή, επιμένει ακατανόητη στα σοβαρότερά της φαινόμενα. Κι εμείς πάντα άποροι και μόνοι, σαν κλαράκια στη θύελλα, όταν μας παίρνουν από κάτω τα συναισθήματά μας. Ο υποσυνείδητος κόσμος παραμένει ένας θαλάσσιος κόσμος απύθμενος κάτω από τα επιπλέοντα νησάκια του συνειδητού.


Απόσπασμα από το βιβλίο: Χορός Μεταμφιεσμένων, Μάρω Βαμβουνάκη

Η γαλβανοπλαστική στην πνευματική ζωή, Omraam Mikhael Aivanhov

Το φαινόμενο της γαλβανοπλαστικής μας διδάσκει πως μπορούμε να βάλουμε στο κεφάλι μας τις καλύτερες σκέψεις και στην καρδιά μας τα καλύτερα συναισθήματα, ώστε να αναπτύσσουμε όλα τα προτερήματα που ο Ουράνιος Πατέρας μας έβαλε μέσα μας από τότε που πλάστηκε ο κόσμος. Όταν θα έχουμε αναπτύξει πλήρως αυτά τα προτερήματα, θα έχουμε τη μορφή του Πατέρα μας: τη μορφή της τέλειας αγάπης, της τέλειας σοφίας και της τέλειας αλήθειας.

Οφείλουμε, λοιπόν, να εργαζόμαστε κάθε μέρα σύμφωνα με τους νόμους της γαλβανοπλαστικής. Πρώτο, βάζοντας στο κεφάλι μας σκέψεις που είναι ανθεκτικά υλικά, πολύτιμος χρυσός. Δεύτερο, βάζοντας στην καρδιά μας, στην ψυχή μας, την εικόνα ενός εξαίρετου όντος, ενός μεγάλου Δασκάλου, του Ιησού. Τρίτο, ενωμένοι με το κέντρο απ' όπου έρχονται όλες οι ζωογόνες δυνάμεις. Τότε, επειδή είμαστε βυθισμένοι στο διάλυμα του κοσμικού αιθέρα, μια εργασία θα γίνει μέσα μας, μια λαμπρή εργασία. Κάθε μέρα θα βγαίνουν από το πνεύμα μας αιθέριες ύλες που το ρεύμα θα μεταφέρει προς το πρόσωπό μας, προς όλες τις περιοχές του σώματός μας και σε όλα μας τα κύτταρα. Κάτω από την επίδρασή τους, οι γραμμές του προσώπου μας, το σχήμα του σώματός μας, θα τροποποιούνται και μια μέρα θα γίνουμε η αληθινή εικόνα του Θεού.

Εκείνος που θαυμάζει μια εικόνα γίνεται όλο και περισσότερο ίδιος μ' αυτή χάρη στο φαινόμενο της γαλβανοπλαστικής. Άνθρωποι που αγαπιούνται ή που ζουν μαζί και σκέφτονται πολύ ο ένας τον άλλον, στο τέλος μοιάζουν μεταξύ τους. Και μάλιστα, συχνά, διαπιστώνει κανείς μια χτυπητή ομοιότητα μεταξύ ορισμένων ζώων και των αφεντικών τους. Καμιά φορά, ο σκύλος μοιάζει με το αφεντικό του, αλλά δυστυχώς συμβαίνει και το αντίθετο, ο κύριος να μοιάζει με το σκύλο του.

Υπάρχουν λοιπόν νόμοι που χρησιμοποιούμε για την εξέλιξή μας. Κι αν με έχετε καλά καταλάβει, θα το κάνετε από σήμερα. Θα διαλέξετε την εικόνα ενός ωραίου, δυνατού, αγνού, σοφού και γεμάτου από αγάπη όντος, θα βάλετε αυτή την τέλεια εικόνα στο πνεύμα σας και θα τη θαυμάζετε με λατρεία. Θα κάνετε έτσι ένα ηλεκτρικό κύκλωμα που θα στέλνει στην καρδιά σας τις πιο ευγενείς ύλες που είναι διαλυμένες στο αίμα σας, και όλο και περισσότερο το πρόσωπό σας θα μοιάζει μ΄αυτή την εικόνα που θαυμάσατε.

Θα σκεφτείτε ότι ίσως είναι δύσκολο να πραγματοποιήσετε αυτό το φαινόμενο της μετατροπής κοιτάζοντας μια εικόνα. Ναι, σε μια μέρα ή μια βδομάδα, αυτό είναι πραγματικά αδύνατο, αλλά αν εξακολουθείτε υπομονετικά και με πίστη, θα δείτε τα αποτελέσματα. Σήμερα διατηρείτε ακόμα μέσα σας τρομερές εικόνες που σας βάζουν σε κατώτερες καταστάσεις, πρέπει όμως να αλλάξετε αυτές τις εικόνες.

Βάλτε μέσα σας την εικόνα ενός Δασκάλου, του Χριστού, ενός πολύ μεγάλου Μύστη, και να την κάνετε αγαπημένη σας. Γιατί η αγάπη είναι η αρχέγονη δύναμη που πραγματοποιεί τις ανταλλαγές.

Απόσπασμα από το βιβλίο: Η Νέα Γη, Omraam Mikhael Aivanhov

Σρι Ραμακρίσνα

"Πολύ λίγοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι να δουν το Θεό."

Σρι Ραμακρίσνα

Η δύναμη της σκέψης, Omraam Mikhael Aϊvanhov

Ο ήλιος ζεσταίνει τον αέρα και τους ατμούς του νερού που συνιστούν την ατμόσφαιρα. Ο ζεστός αέρας τείνει να ανυψώνεται, δημιουργώντας έτσι ζώνες χαμηλής πίεσης, ενώ ο κρύος αέρας συμπιέζεται, συσσωρεύεται προς το έδαφος, δημιουργώντας ζώνες υψηλής πίεσης. Από τις υψηλές πιέσεις προς τις χαμηλές πιέσεις κυκλοφορούν οι άνεμοι. Όταν η διαφορά των πιέσεων μεγαλώνει πολύ, οι άνεμοι γίνονται πολύ ισχυροί και μπορεί μάλιστα να προκληθούν και τυφώνες και κυκλώνες καταστροφικοί. Εξάλλου, με την επίδραση της ζέστης του ήλιου, το νερό των ωκεανών, των θαλασσών, των λιμνών και των ποταμών, εξατμίζεται και ανεβαίνει. Όταν ο αέρας φτάσει σ' ένα σημείο κορεσμού και σε συγκεκριμένες συνθήκες, οι υδρατμοί μετατρέπονται σε βροχή, σε χιόνι και οι χείμαρροι, οι καταρράκτες που δημιουργούνται, επιδρούν στη γη και της αλλάζουν την επιφάνεια. Καθημερινά αυτά τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα συμβαίνουν σε όλη την επιφάνεια της γης. Και αιτία τους είναι ο ήλιος.

Μέσα μας ο ήλιος αντιστοιχεί στο πνεύμα, ο αέρας στη σκέψη, το νερό στο συναίσθημα, η γη στο φυσικό σώμα. Όταν το πνεύμα ενεργεί στη σκέψη, η σκέψη παρασύρει με τη σειρά της το συναίσθημα κι αυτό ρίχνεται πάνω στο φυσικό σώμα για να το κάνει να τρέχει, να κινείται, να μιλάει. Το φυσικό σώμα κινητοποιείται λοιπόν κάτω από την ενέργεια του συναισθήματος, το συναίσθημα κινητοποιείται από τη σκέψη και η σκέψη γεννιέται από την επίδραση του πνεύματος... Αυτός ο μηχανισμός είναι παρών καθημερινά, μπροστά στα μάτια μας. Κάτω από την επίδραση του αέρα, το νερό διαμορφώνει τη γη, της δίνει σχήμα, τη σμιλεύει. Ορισμένα μέρη γεμίζουν με προσχώσεις, άλλα κονιορτοποιούνται και μεταφέρονται στη θάλασσα, και πάει λέγοντας... Με τον ίδιο τρόπο, ο άνθρωπος μπορεί, με το πνεύμα του και με τη σκέψη του, να ενεργήσει επάνω στο φυσικό του σώμα, με την προϋπόθεση όμως να βάλει ανάμεσά τους τον αέρα και το νερό. Εδώ, ο αέρας αντιπροσωπεύει το νευρικό σύστημα και το νερό το αίμα. Το νευρικό σύστημα ρυθμίζει την κυκλοφορία του αίματος στον οργανισμό και το αίμα αφήνει ορισμένα συστατικά, παίρνει άλλα  κι έτσι διαμορφώνει το φυσικό σώμα.

Μπορούμε να βγάλουμε το εξής συμπέρασμα: αν ο άνθρωπος ήξερε να ερμηνεύει και να εφαρμόζει στην εσωτερική του ζωή αυτή τη φυσική, τη φυσιολογική διαδικασία της δράσης του ήλιου επάνω στη γη μέσω του αέρα και του νερού, θα μπορούσε να κατορθώνει μεγάλες αλλαγές μέσα και έξω από αυτόν. Να σε τι συνίσταται η δύναμη της σκέψης!

Η Διαγνωστική του Κάρμα, Σ.Ν.Λάζαρεβ (Απόσπασμα)

Οποιαδήποτε φράση αποτελεί πληροφοριακή ομάδα. Ο λόγος δεν είναι "παιχνίδι", αλλά πρόγραμμα, οργανισμός που αλληλεπιδρά με άλλα προγράμματα εντός του πεδίου.

Στην καθημερινότητα επιτρέπουμε συχνά στον εαυτό μας να μιλάμε άσχημα για τους ανθρώπους, για τον ίδιο μας τον εαυτό και για τη μοίρα μας. Φαίνεται ότι η συνήθεια αυτή καταστρέφει... τα δόντια μας. Ερεύνησα δεκάδες περιπτώσεις και ανακάλυψα ότι το πιο επικίνδυνο είναι να κακολογούμε τους οικείους μας, τους συγγενείς μας και να ευχόμαστε κακό σε κοντινούς μας ανθρώπους, - με αυτές τις παραβιάσεις συνδέονται τα καρμικά προγράμματα των γονέων και των προηγούμενων ενσαρκώσεων μας. Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι να μην είμαστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας.

Η αιτία της περιοδοντίτιδας είναι η κακολογία του πατέρα, το επιβαρυμένο κάρμα και η κακή διατροφή. Η τακτική χρήση λαχανικών μπορεί να βοηθήσει στη συναισθηματική ισορροπία και στη μείωση της υποσυνείδητης επιθετικότητας, - με παρόμοιο τρόπο η αποτελεσματικότητα της φυτοθεραπείας καθορίζεται από το γεγονός ότι αυτή επιδρά και στις πνευματικές δομές, εκτός από τις σωματικές.

Τι κινδύνους κρύβουν η κακολογία και οι κακές σκέψεις;

Όταν σκεφτόμαστε κάποιον, δημιουργείται μία ενεργειακή γέφυρα ανάμεσα σε εμάς και στον άνθρωπο που σκεφτόμαστε. Επιπλέον, συμβαίνει μία ανταλλαγή πληροφοριών και ενέργειας, και γι' αυτό οποιαδήποτε αρνητική σκέψη είναι μία ενεργειακή επίθεση και μπορεί να είναι επικίνδυνο. Όταν κακολογούμε και κάνουμε αρνητικές σκέψεις για τους άλλους ανθρώπους, τους προκαλούμε τραύματα και συνεπώς, καταστρέφουμε τις καρμικές μας δομές. Ο λόγος ενδυναμώνει οποιοδήποτε πρόγραμμα.

Σήμερα δεν αρκεί να είναι κάποιος καλός και να μη βλάπτει τους άλλους -  το υποσυνείδητο μας είναι τόσο αλλοιωμένο, που ακόμη και να μην προκαλούμε κακό, δεν είναι αρκετή προϋπόθεση για να προστατέψουμε την ψυχή και το σώμα μας. Γι' αυτό, στις σημερινές συνθήκες, η δουλειά που γίνεται συνειδητά και έχει ως στόχο την αλλαγή του εαυτού μας, είναι απαραίτητη για την επιβίωση. Δεν αρκεί να είμαστε καλοί στα λόγια, αλλά πρέπει να κάνουμε και πράξεις. Κάθε καλός και ηθικός άνθρωπος έχει πιθανότητες να πεθάνει, χωρίς να αναφερόμαστε σε εκείνους, που παραβιάζουν τους ανώτερους νόμους. Τα ιδεώδη και οι εντολές, βάσει των οποίων ζούσαν οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια πριν, σήμερα έχουν ξεχαστεί και έχουν βρεθεί σε δεύτερη μοίρα. Γι' αυτό, ο άνθρωπος πρέπει συνειδητά και εντατικά να δουλεύει για την αποκατάσταση της πνευματικότητας, του ανθρωπισμού και της κατανόησης της αρμονίας του κόσμου. "Αγαπάτε τους εχθρούς σας", - είναι μία έκκληση στην πνευματική οντότητα του ανθρώπου να μην απαντάει σε ένα χτύπημα με ένα άλλο ενεργειακό χτύπημα. Σκοπός του ηθικά μορφωμένου ανθρώπου είναι να μην επιτρέπει ποτέ αρνητικά συναισθήματα στο υποσυνείδητό του. Ένας άνθρωπος, που ξεκινάει την ημέρα του με την ευχή: "Θεέ μου, δώσε στους οικείους μου και στους γνωστούς μου υγεία και σε εμένα υπομονή", θα προστατέψει τον εαυτό του από πολλές παραβάσεις.

Η αρνητική σκέψη για κάποιον προκαλεί σφοδρή πτώση της ενέργειας. Εάν ένας άνθρωπος λέει κακίες για κάποιον, προκαλεί τραύμα και σε αυτόν αλλά και στον εαυτό του, καθώς συμβαίνει αλλοίωση, διάλυση της δικής του καθαυτής ενεργειακής δομής και απώλεια ενέργειας. Μία κακή σκέψη για έναν άνθρωπο ή μία αρνητική λέξη εις βάρος του είναι επίθεση σε επίπεδο ενέργειας και η πληρωμή γι' αυτό είναι γνωστή: "Μην κρίνετε, για να μην κριθείτε. Γιατί με όποια κρίση κρίνετε, και με όποιο μέτρο μετράτε, θα μετρηθεί σ' εσάς".

Η Αγάπη, Επιστολή Προς Κορινθίους Α'

    Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός. Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα κι όλα κατέχω τα μυστήρια κι όλη τη γνώση,  κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα. Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δεν μ' ωφελεί.

   Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει καλοσύνη. Εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί. Εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε περηφανεύεται. Είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος, ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει. Δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό. Εκείνος που αγαπάει, όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει. όλα τα υπομένει.

     Ποτέ η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει. Τα θεία μηνύματα των προφητών κάποτε δεν θα υπάρχουν πια. Η γλωσσολαλιά θα πάψει. Θα σταματήσει η γνώση των μυστηρίων του Θεού. Γιατί και η γνώση μας και η προφητεία μας περιορίζονται μονάχα σ' ένα μέρος της αλήθειας. Όταν όμως το τέλειο που περιμένουμε θα 'ρθεί, τότε το μερικό θα πάψει να υπάρχει.

    Μικρό παιδί όταν ήμουν, σαν μικρό παιδί μιλούσα, αισθανόμουν και σκεφτόμουν. Άντρας πια όταν έγινα, κατήργησα τους τρόπους του μικρού παιδιού. Αλήθεια, τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσα από μεταλλικό καθρέφτη. Τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε το Θεό. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω με πληρότητα, όπως και ο Θεός μ' έχει γνωρίσει.

    Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Και απ' αυτά, το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη.