Η προσδοκία σου είναι αυτή που πονάει. Αυτό το ανήλεο περίμενε. Περίμενε να σου χαμογελάσει, περίμενε να σ' αγγίξει, περίμενε. Άλλη προσδοκία δεν υπάρχει παρά αυτό το αχόρταγο περίμενε. Το βράδυ περίμενε, το πρωί περίμενε. Η ζωή σου ένα Περίμενε. Σκιάχτρο σε άγονο χωράφι. Φορώντας μοναχά μια προσδοκία. Να πονάς και να υπομένεις και συνέχεια να περιμένεις...
κι αν δεν ... η προσδοκία σου είναι αυτή που πονάει.
Aν δεν ζήσεις με αυτήν δεν ξέρεις τι είναι, δεν την αισθάνεσαι δεν την καταλαβαίνεις. Ατέλειωτος πόνος στην ψυχή, σε βάζει το μυαλό να κάνεις υποθέσεις που δεν υπάρχουν σε τρώει, κάθε μέρα κάθε ώρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι Ρον... σε τρώει!
ΑπάντησηΔιαγραφή