Η φύση έβαλε σε κάθε ον το ένστικτο να φοβάται τη μοναξιά σαν κάτι το δυσβάστακτο, το φοβερό. Και βέβαια, είναι φυσικό, πρέπει όμως να γνωρίζετε την καλύτερη μέθοδο για να ξεφύγετε από τη μοναξιά. Πόσοι άνδρες και γυναίκες είναι που δεν έχουν λύσει αυτό το πρόβλημα! Θα ‘θελαν να είχαν ένα σύντροφο για να τραγουδάνε ντουέτο, καθώς όμως δεν τον βρίσκουν, είναι δυστυχισμένοι.
Η φύση έχει κάνει τους ανθρώπους κατά τέτοιο τρόπο που έχουν, όλοι τους, ανάγκη από τρυφερότητα, γλυκύτητα, ανάγκη να κάνουν ανταλλαγές. Είναι μια παγκόσμια ανάγκη, κανείς δεν μπορεί ν’ αμφιβάλλει γι’ αυτό ή να έχει οποιαδήποτε αντίρρηση. Πρέπει όμως να ξέρετε ότι όταν αναζητάτε τις φυσικές, τις χειροπιαστές εκδηλώσεις της αγάπης, εξαρτάστε από το άτομο που πρέπει να σας τις προσφέρει, δεν είστε πια ελεύθερος και από αυτό ξεκινούν πολλές θλίψεις και απογοητεύσεις. Γιατί δεν εξαρτώνται όλα από σας και για να αποκτήσετε την εύνοια του συντρόφου, υποχρεώνεστε να κάνετε ορισμένους συμβιβασμούς, ορισμένες θυσίες που συχνά θα ‘ταν καλύτερα να μην είχατε κάνει.
Ας πάρουμε την περίπτωση μιας νέας κοπέλας: έχει ανάγκη τρυφερότητας, κι έτσι γρήγορα, χωρίς να σκεφτεί, χωρίς να παρατηρήσει βαθιά το χαρακτήρα του αγοριού που της αρέσει, το διαλέγει και παντρεύονται. Έτσι, για να ικανοποιήσει την ανάγκη που αισθάνεται, είναι υποχρεωμένη να δεχτεί όλα τα υπόλοιπα που έχει το αγόρι: το χαρακτήρα του, τις σκέψεις του, τα συναισθήματά του, που ίσως είναι χονδροειδή και με τα οποία δεν συμφωνεί πάντοτε. Φυσικά, της δίνει κάτι, όμως εξαιτίας αυτού του κάτι είναι υποχρεωμένη να υπομένει όλα τ’ άλλα. Και έτσι είναι για όλα τ’ αγόρια και για όλα τα κορίτσια: για να έχουν ορισμένες αισθήσεις, μερικά ψίχουλα χαράς, ευτυχίας, είναι υποχρεωμένα να υφίστανται όλων των ειδών τις αντιξοότητες. Και στη συνέχεια, όλη τους τη ζωή παραπονιούνται, είναι δυστυχισμένα, δεν ξέρουν τι να κάνουν και μερικές φορές, μάλιστα, για να μπορέσουν ν’ αποφύγουν αυτή την κατάσταση, παραβιάζουν πολλούς νόμους. Ε ναι, αυτή είναι μια θλιβερή πραγματικότητα! Για να έχουν μια μικρή ικανοποίηση, όλοι χώνονται μέσα σε αδιέξοδα μπερδέματα. Ικανοποιούν μια ανάγκη, και εξαιτίας αυτής της ανάγκης θυσιάζουν όλα τ’ άλλα. Επειδή έχουν ανάγκη από μερικά ψίχουλα είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν όλες τις βρωμιές, όλες τις παραμορφώσεις εκείνου από τον οποίο θέλουν να δεχτούν αυτά τα ψίχουλα!
Γι’ αυτό δίνω την εξής συμβουλή στη νεολαία: μη βιάζεστε, μη σπεύδετε να χαλάσετε τη ζωή σας με τον πρώτο τυχόντα. Μελετήστε, προσπαθήστε να δείτε καθαρά πάνω σ’ αυτό το θέμα. Όμως, πριν απ’ όλα, ασχοληθείτε για να δείτε αν αυτό το άτομο είναι αληθινά προετοιμασμένο για να κάνει μια εργασία μαζί σας και να βαδίσει στο ίδιο μονοπάτι, διαφορετικά θα περάσετε τη ζωή σας καταστρέφοντας ο ένας τον άλλο. Εξετάστε καλά αν είστε και οι δυο σε τέλεια αρμονία και στα τρία επίπεδα, φυσικό, συναισθηματικό, νοητικό, ή αν υποκύπτετε μόνο στη φυσική έλξη. Αν, πάνω σε σημαντικά θέματα, ο σύντροφός σας κι εσείς έχετε διαφορετικές απόψεις, μην πείτε: «Ω! Αυτό δεν έχει καμιά σημασία, με τον καιρό θα καταλάβουμε ο ένας τον άλλο, θα τα τακτοποιήσουμε.» Θα συμβεί εντελώς το αντίθετο. Ύστερ’ από λίγο καιρό, όταν θα έχετε κουραστεί από ορισμένες ηδονές και όταν το συναίσθημα, με τη σειρά του, θα έχει εξασθενήσει, θ’ αντιληφθείτε ότι οι ιδέες σας, οι επιθυμίες σας, οι προτιμήσεις σας είναι πολύ διαφορετικές και τότε να οι καβγάδες, να οι συγκρούσεις, να οι χωρισμοί. Η συμφωνία στο επίπεδο των ιδεών και των προτιμήσεων είναι μεγάλης σημασίας. Η φυσική έλξη, ακόμα και με λίγη αγάπη, δεν αρκεί: χορταίνει κανείς γρήγορα, αναισθητοποιείται γρήγορα. Και μόνο επειδή η νοημοσύνη τους είναι φτωχή και δεν μπορούν να κρατήσουν με τον άλλο μια ενδιαφέρουσα συνομιλία, πάντοτε ανανεωμένη, οι ερωτευμένοι στο τέλος πλήττουν ο ένας δίπλα στον άλλο.
Υπάρχουν άτομα που δεν αγαπιούνται σωματικά αλλά λατρεύουν ο ένας τον άλλο, έχουν πάντοτε χίλια πράγματα να πουν, να εξηγήσουν, να διηγηθούν, είναι θαυμάσιο! Το ιδανικό είναι να υπάρχει μια συμφωνία μέσα στα τρία επίπεδα. Δηλαδή, στο φυσικό επίπεδο να αισθάνονται αμοιβαία μια ορισμένη έλξη, στη συνέχεια χρειάζεται μια συμφωνία στον τομέα των συναισθημάτων και των προτιμήσεων, γιατί αν ο ένας προτιμάει το θόρυβο και ο άλλος τη σιωπή ή στον ένα αρέσει να διαβάζει και στον άλλο να χορεύει, αν ο ένας θέλει να βγαίνει πάντοτε έξω και ο άλλος να μένει στο σπίτι, αυτό τελικά θα δημιουργήσει διαξιφισμούς. Τέλος, και αυτό είναι το πιο σπουδαίο, χρειάζεται μια μεγάλη σύμπνοια ιδεών, στόχων, ιδανικών. Αν αυτή η αρμονία υπάρχει και στα τρία επίπεδα, δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο, το πιο θαυμάσιο από την ένωση των δύο αυτών υπάρξεων, γιατί είναι μια αστείρευτη πηγή χαράς, ευτυχίας και κατανόησης.
Δυστυχώς, τώρα, τα κορίτσια και τα αγόρια δεν έχουν όλα αυτά τα κριτήρια, είναι ελαφριοί οι νέοι, πολύ βιαστικοί, βασίζονται στο τυχαίο των συναντήσεων για να βρουν ένα σύντροφο. Φανταστείτε ένα σάκο γεμάτο φίδια, σαύρες, περιστέρια, κροκόδειλους, ποντίκια… Λένε: «Θα βάλω το χέρι μου εκεί και σίγουρα θα πιάσω ένα περιστέρι.» Όμως, καθώς δεν έχετε κοιτάξει μέσα στο σάκο, όταν βάλετε το χέρι, να μια οχιά που σας δαγκώνει. Θα πρέπει να είστε αφελείς για να πιστεύετε ότι, κατά τύχη, στα τυφλά, θα διαλέξετε ένα περιστέρι, ένα τρυγόνι ή ένα σκίουρο. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι η Θεία Πρόνοια είναι πάντα παρούσα για να χορηγεί προνόμια στους τυφλούς, για να τους βοηθάει και να τους σώζει. Καθόλου! Από πολύ μακριά, μόλις δει τους τυφλούς, η Θεία Πρόνοια το βάζει στα πόδια και αφήνει το πεπρωμένο να ασχοληθεί μαζί τους’ και το πεπρωμένο, ξέρετε, έχει συμφέρον να τους κάνει να βάλουν τις φωνές. Αλλά αν η Θεία Πρόνοια δει δύο όντα που χρησιμοποιούν τα μάτια τους, λέει: «Α, μου αρέσει αυτό, θέλω να τους βοηθήσω!» Το πιο απίθανο είναι ότι ορισμένοι τυφλοί, παρ’ όλο που τους έχει ήδη δαγκώσει μια οχιά, ψάχνουν πάλι την ίδια οχιά για να τους δαγκώσει και για μια δεύτερη φορά ακόμα. Είδα έτσι μερικές γυναίκες, εξαιρετικά πεισματάρες, που έλεγαν: «Θέλω να ξαναρχίσω με τον ίδιο άνδρα, ίσως βελτιωθεί.» Μα ποιος είδε ποτέ μια οχιά ή έναν κροκόδειλο να βελτιώνεται;
Η φυσική έλξη είναι σημαντική, φυσικά, δεν είναι όμως το ουσιώδες. Πόσες φορές έχουμε δει ανθρώπους να λιώνουν από αγάπη και λίγο καιρό αργότερα να αηδιάζει ο ένας τον άλλο. Κι όμως, εξωτερικά σωματικά, δεν είχαν αλλάξει… Ένα αγόρι, παραδείγματος χάρη, παντρεύεται με μια πολύ χαριτωμένη κοπέλα, γοητευτική απ’ όλες τις απόψεις, τόσο που αυτός έχει χάσει το μυαλό του. Λίγο καιρό όμως αργότερα, αντιλαμβάνεται ότι είναι ανόητη, άπιστη, ιδιότροπη, κουτή και την αγαπάει όλο και λιγότερο, ακόμα και η ομορφιά της δεν μπορεί να του πει πια τίποτα, γιατί νοιώθει αηδιασμένος από την ασχήμια που αντιπροσωπεύει εσωτερικά.
Και το αντίθετο, όμως, μπορεί επίσης να συμβεί. Ένα αγόρι γνωρίζει μια κοπέλα, όχι τόσο χαριτωμένη, όμως με τον καιρό θαμπώνεται από τη σοφία της, την καλοσύνη της, την υπομονή της, το πνεύμα της αυτοθυσίας της, και όλα αυτά τον κερδίζουν όλο και περισσότερο. Όλες οι άλλες ξεθωριάζουν σε σύγκριση με αυτή την κοπέλα η οποία, αρχικά, δεν τον τραβούσε. Γιατί εσωτερικά αυτή είναι ένα θαύμα: είναι πιστή, σταθερή, έντιμη, είναι πάντα δίπλα του για να τον παρηγορήσει, να δέσει τις πληγές του, να τον συμβουλεύσει. Λοιπόν, το φυσικό επίπεδο δεν υπολογίζεται πια γι’ αυτόν, τη λατρεύει, κι όταν την παρουσιάζει στους φίλους του, μπορεί οι άλλοι να τον λυπούνται ή να τον κριτικάρουν που βρήκε ένα κορίτσι με τόσο φτωχό παρουσιαστικό, αλλά αυτός σκέφτεται: «Α, οι δύστυχοι, δεν ξέρουν τι θησαυρός είναι η γυναίκα μου!»
Συμβουλεύω, λοιπόν, τα αγόρια και τις κοπέλες που θέλουν να παντρευτούν να μην παίρνουν βιαστικές αποφάσεις, αλλά πρώτα να μελετήσουν τους νόμους της αγάπης. Κι όταν θα έχουν μάθει πως ν’ αγαπούν, πώς να προετοιμαστούν για ν’ αποκτήσουν παιδιά και να τα μορφώσουν, τότε θα μπορέσουν να αποφασίσουν. Αν όμως βιαστούν, τότε είναι που, οι φτωχοί, όταν θα έχουν έρθει τα παιδιά, όταν θα παρουσιαστούν οι δυσκολίες, οι αρρώστιες, θα βάλουν τις φωνές, θα τρελαθούν, θα τρέξουν στους γιατρούς, θα διαβάσουν βιβλία για να μορφωθούν, ενώ πριν διασκέδαζαν και έλεγαν: «Ω, έχουμε αρκετό καιρό, μετά θα τα βολέψουμε.» Όχι, πριν παντρευτούν ήταν που έπρεπε να μορφωθούν…
Δεν πρέπει να βιάζεστε. Θα πείτε: «Μα σύντομα θα γεράσουμε!» Είναι καλύτερα να παντρευτείτε γέροι, αλλά να διαλέξετε σωστά. Γιατί να βιαστείτε; Για να γεράσετε νωρίτερα με το να υποφέρετε; Έχει συμβεί να δεχτώ ορισμένες γυναίκες τρία ή τέσσερα χρόνια μετά το γάμος τους: οι έγνοιες, οι θλίψεις τις είχαν τόσο γεράσει που δεν τις αναγνώριζα πια. Ενώ αν βρείτε τον Πρίγκιπα του παραμυθιού, ακόμα και στα γεράματά σας, διαμιάς θα ξανανιώσετε. Ναι, ακόμα και αν τον βρείτε στα ενενήντα σας, δεν πειράζει, θα ξαναγίνετε νέα όπως στα είκοσί σας!
Στην πραγματικότητα, είτε το περιμένει κανείς είτε δεν το περιμένει, είτε ξέρει να διακρίνει είτε δεν ξέρει, ότι κι αν κάνει, όσο δεν θα είναι ο ίδιος έτοιμος όπως πρέπει, το να παντρευτεί θα είναι μια αποτυχία. Για να παντρευτεί κανείς πρέπει, τουλάχιστο, να έχει προετοιμαστεί. Ποιος θα σας δεχτεί αν δεν είστε προετοιμασμένοι; Θα πείτε: «Ναι, θέλω όμως να παντρευτώ μια πριγκίπισσα, μια βασίλισσα του ουρανού…» Και τι θα θελήσει αυτή από σένα; Όταν κανείς είναι αδύναμος, αμαθής, ανόητος, ανίκανος, δεν μπορεί παρά να βρει μια γυναίκα ίδια με αυτόν, ή, ίσως, μια γυναίκα εκθαμβωτική αλλά που δε θα ξέρει καν ούτε να εκφραστεί καθαρά, που δεν θα είναι ικανή να καταλάβει τον αγαπημένος της, να του δώσει κουράγιο, να τον ευχαριστήσει ή να τον παρηγορήσει. Γιατί υπολογίζει μόνο στο σώμα της. Ε λοιπόν, αυτός ο άνδρας θα τη βαρεθεί πολύ γρήγορα και θα την εγκαταλείψει, γιατί δεν μπορεί να του δώσει τίποτα το αιθέριο για την ψυχή του και για το πνεύμα του. Ακόμα κι αν αυτή η κοπέλα συναντήσει το πιο θαυμάσιο αγόρι, τότε θα είναι ακόμη περισσότερο δυστυχισμένη βλέποντας ότι δεν έχει τίποτα εσωτερικά να το ικανοποιήσει. Ίσως αυτός να έχει καλλιτεχνικές προτιμήσεις, πνευματικές, κι αυτή καμιά, λοιπόν θα υποφέρει με το να αισθάνεται ότι την ξεπερνά τόσο. Αν δεν έχετε κάνει τίποτα, ώστε να βρίσκεστε στο ύψος της κατάστασης, τότε είναι καλύτερα να μην πέσετε πάνω σ’ έναν πρίγκιπα ή σε μια πριγκίπισσα.
Το πρώτο πράγμα είναι να προετοιμαστείτε για να είστε καθωσπρέπει σε οτιδήποτε κι αν συμβεί. Διαφορετικά, σας το λέω, ακόμα και με τις καλύτερες υπάρξεις δε θα πάτε καλά: θα σας εγκαταλείψουν γι άλλα όντα πιο έξυπνα, πιο προικισμένα, και δεν θα σας μείνει άλλο από το να κλαίτε. Λοιπόν, προετοιμαστείτε, κερδίστε πολλούς θησαυρούς, πολύτιμες πέτρες, δηλαδή ιδιότητες, ικανότητες για να μην μπορεί να σας φτάσει κανείς. Εκείνη τη στιγμή, γιατί να πάει να ψάξει κάποιον άλλο αλλού; Όμως δεν αναρωτιέστε ποτέ έτσι. Μια κοπέλα θέλει να κερδίσει εκείνο το αγόρι και με κόλπα το κατορθώνει. Καλά, πως όμως θα το κρατήσει; Να το ερώτημα. Αν δεν έχει κανέναν εσωτερικό πλούτο, δεν θα το κρατήσει για πολύ. Πρέπει, λοιπόν, να προετοιμαστείτε… επί σειρά ετών να προετοιμαστείτε. Θα πείτε: «Όμως περιμένοντας, θ’ αποκτήσω ρυτίδες…» Αυτό δεν πειράζει, θα έχετε ρυτίδες, ίσως εξωτερικά, όμως θα είστε τόσο όμορφη και τόσο νέα εσωτερικά που θα κρατήσετε τον πρίγκιπα κοντά σας!
Προτού δεσμευτείτε με οποιαδήποτε ερωτική περιπέτεια, πάρτε τα κριτήρια της Επιστήμης των Μυστών. Είναι καλύτερα να περιμένετε, να έχετε υπομονή μέχρι να βρείτε μια ύπαρξη με την οποία θα είστε σε συμφωνία, μια ύπαρξη που θα σας συμπληρώνει απ’ όλες τις απόψεις, ακόμα και από τη μαγική. Λοιπόν, τότε μπορείτε να συνδεθείτε μαζί της, να παντρευτείτε και να κάνετε παιδιά. Αν δεν βρείτε αυτό το συμπληρωματικό ον, δεν αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε την περιπέτεια με οποιονδήποτε, γιατί αυτό θα σας κοστίσει πολύ ακριβά. Περιμένετε, ψάξτε κι όταν θα το συναντήσετε θα αισθανθείτε ότι όλα μέσα σας δονούνται σε συμφωνία με τον Ουρανό, θα βρεθείτε μέσα σε μια αγάπη που μόνο οι ποιητές μπόρεσαν να περιγράψουν. Όμως να πάτε τώρα να κάνετε δέκα, είκοσι, εκατό εμπειρίες, να ξοδευτείτε, να βρωμίσετε, να κατρακυλήσετε, είναι πραγματικά κρίμα. Αξίζει τον κόπο ν’ αρνηθείτε ακόμα και να προσπαθήσετε. Αν θέλει κανείς να βρει την αγάπη, πρέπει να είναι αληθινή αγάπη ή τίποτα!
Ο γάμος, σας είπα, είναι μια αντανάκλαση του πιο μεγάλου μυστηρίου που γιορτάζεται επάνω, μεταξύ του Θεού και της συζύγου Του, της Φύσης, της Ίσιδας. Γι’ αυτό, ότι έκαναν οι άνθρωποι μέχρι τώρα, στα τυφλά, ασυνείδητα, είναι υποχρεωμένοι, από εδώ και στο εξής, να το κάνουν αντιλαμβανόμενοι όλο του το βάθος. Ο σύζυγος θα μάθει με ποιο τρόπο είναι δυνατό να φέρει στη γυναίκα του τις ιδιότητες του Ουράνιου Πατέρα, και η γυναίκα θα συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να φέρει στο σύζυγό της τις ιδιότητες της Ουράνιας Μητέρας. Κι έτσι, και οι δύο μαζί, με αυτή τη συνείδηση του να δίνουν και να φέρνουν ο ένας στον άλλο αντίστοιχα όλα αυτά τα οποία δεν έχουν, θ’ αγαπιούνται αιώνια. Κι ακόμα, όταν θα γεράσουν, θ’ αγαπιούνται περισσότερο απ’ ότι την πρώτη ημέρα του γάμου τους, γιατί δεν θα είναι πια η σάρκα, το σώμα που θ’ αγαπούν, αλλά η ψυχή, το πνεύμα. Τι πειράζει αν το σώμα θα είναι ρυτιδιασμένο, γερασμένο… Πίσω από αυτές τις ρυτίδες θα ακτινοβολεί μια θαυμάσια ψυχή. Και μια ψυχή δεν έχει αντίτιμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου