Κάποιοι μου είπαν ότι γεννήθηκα πριν πολλά χρόνια. Εγώ τους απαντώ πως γεννήθηκα χθες σχεδόν.
Κι όλα αυτά τα χρόνια απλά περιφερόμουν.
Γεννήθηκα κάποτε, ναι, αλλά θάφτηκα. Θάφτηκα κάτω από ετικέτες, συνήθειες, τρόπους, ονόματα, απ' το τι θα πει ο κόσμος, απ' τα πρέπει και τα μη, από ανούσιους κανόνες, από ψεύτικη ηθική. Θάφτηκα πίσω από προσωπεία που ταιριάζαν στον καθένα. Ανάλογα τη περίσταση. Έγινα μούμια τυλιγμένη σε καθρέφτες κι έπαιρνα πάντα τη μορφή αυτού που με κοιτούσε. Γεννήθηκα κάποτε και μετά πλάστηκα σύμφωνα με την κοινωνία που με γέννησε. Κι έτσι ήταν όλα σε τάξη. Δεν μιλούσα πολύ. Δεν έφερνα αντίρρηση. Τα όχι μου τα πλήρωνα ακριβά. Με απομόνωση.
Γεννήθηκα, όχι τη μέρα που λένε. Γεννήθηκα σχεδόν χθες. Όταν βρήκα τον εαυτό μου. Μόλις πέταξα από πάνω μου όλο το σκουπιδαριό που είχα μαζέψει.
Γεννήθηκα όταν έμαθα ν' ακούω τη ψυχή μου.
Κρυσταλένια
09.02.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου