Η συναισθηματική επάρκεια απαιτεί:
την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματά μας, ώστε να έχουμε επίγνωση όταν είμαστε στρεσαρισμένοι τη δυνατότητα να εκφράζουμε αποτελεσματικά τα συναισθήματά μας και κατ' αυτό τον τρόπο να διεκδικούμε τις ανάγκες μας και να διατηρούμε την ακεραιτότητα των συναισθηματικών μας ορίων,
την ικανότητα να διαχωρίζουμε τις ψυχολογικές αντιδράσεις που αφορούν την τρέχουσα κατάσταση από εκείνες που αποτελούν κατάλοιπα του παρελθόντος. Αυτό που θέλουμε και απαιτούμε από τον κόσμο πρέπει να συνάδει με τις τρέχουσες ανάγκες μας και όχι με ασυνείδητες, ανικανοποίητες ανάγκες από την παιδική μας ηλικία. Αν τα όρια μεταξύ παρελθόντος και παρόντος δεν είναι σαφή, θα αντιλαμβανόμαστε την απώλεια ή την απειλή της απώλειας εκεί που δεν υπάρχει, και την επίγνωση των αυθεντικών αναγκών, οι οποίες πρέπει πράγματι να ικανοποιηθούν, αντί την απώθησή τους με στόχο να κερδίσουμε την αποδοχή ή την επιδοκιμασία των άλλων.
Το στρες εμφανίζεται όταν δεν πληρούνται αυτά τα κριτήρια, και οδηγεί στη διατάραξη της ομοιόστασης, η οποία όταν είναι χρόνια έχει ως αποτέλεσμα την κακή υγεία. Σε καθεμία από τις ιστορίες ανθρώπων με ασθένειες που αναφέρονται στο βιβλίο "Όταν το Σώμα λέει Όχι", διακυβεύεται μία ή περισσότερες πλευρές της συναισθηματικής επάρκειας, συνήθως με τρόπους που δεν τους αντιλαμβάνεται καθόλου το εμπλεκόμενο πρόσωπο.
Η συναισθηματική επάρκεια είναι αυτό που χρειάζεται να αναπτύξουμε εάν θέλουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας από το κρυφό στρες που αποτελεί κίνδυνο για την υγεία, και είναι αυτό που χρειάζεται να επανακτήσουμε αν θέλουμε να θεραπευτούμε. Πρέπει επίσης να καλλιεργήσουμε τη συναισθηματική επάρκεια στα παιδιά μας, διότι είναι το καλύτερο φάρμακο πρόληψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου