Για όσους είναι αφυπνισμένοι υπάρχει ένας, κοινός κόσμος

    Ο μέσος άνθρωπος κοιμάται ως προς την πνευματική του υπόσταση. Η Αδράστεια* τον έχει αδράξει μέσα στα νήματα της καθημερινότητας και της προσήλωσης σε εφήμερους, υλικούς στόχους. Έχει ξεχάσει την αληθινή ταυτότητά του και έχει αποκοπεί από τον αληθινό κόσμο, ζώντας στη δική του υποκειμενική πραγματικότητα. Όπως ο ίδιος, κοιμάται και ο κόσμος του. Γι' αυτό και ο Ηράκλειτος επισημαίνει:

Τοις εγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστος εις ίδιον αποστρέφεσθαι: 

Για όσους είναι αφυπνισμένοι υπάρχει ένας, κοινός κόσμος, ενώ οι κοιμισμένοι βρίσκονται ο καθένας στον δικό του κόσμο.

    Το πλήθος βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου βιώνοντας τον διαχωρισμό. Γι' αυτό και δεν μπορούν οι άνθρωποι να συνεννοηθούν μεταξύ τους, καθώς τους λείπει κάθε αναφορά στο συμπαντικό. 

Resting by Victor Gabriel Gilbert (1847-1933)

* Ετυμολ.   < θηλ. του Άδραστος ( < α- στερητ. + (απο) διδράσκω) = αναπόδραστος, αναπόφευκτος. Το θηλ. Αδράστεια λεγόταν για τη Νέμεση "που δεν μπορούσε κανείς να την αποφύγει"

Πηγή:

Πιτσούλη, Ι. (2021), Έρως και Ψυχή, αποκωδικοποιώντας τον αρχαίο μύθο, Εκδόσεις Διόπτρα, σελ. 81-82