Νοιώθω σαν να μη χωράω. Αταίριαστη. Διαφορετική. Μερικές φορές μ' αρέσει. Χαίρομαι αυτή την καμπύλη στην λογική ευθεία του κόσμου. Άλλες πάλι φορές σκέφτομαι να προσαρμοστώ. Να χωρέσω στα μέτρα του και στα σταθμά του. Είναι πιο εύκολο να πας με το ρεύμα. Ακούραστα. Άλλες πάλι φορές χάνω τις ισορροπίες και η καμπύλη επιθυμεί την ευθεία με αποτέλεσμα να τρώω τα μούτρα μου. Άλλωστε πως γίνεται να έλξεις κάτι που δεν σου μοιάζει έστω και λίγο. Κάτι που δεν έχει λίγη σαν τη δική σου λόξα. Παρασύρομαι κάποιες φορές και προσποιούμαι. Παίζω τον ρόλο μου όσο καλύτερα μπορώ, μέχρι που με βρίζει ο ίδιος μου ο εαυτός. Έπειτα απ' το κατσάδιασμα επιστρέφω στην ουσία μου. Κι αν επιθυμώ ευθείες και τρώω τα μούτρα μου, δεν πειράζει. Θα συναντήσω μια μέρα την δικιά μου καμπύλη.
Ευχαριστώ τον κύριο Δημήτριο Νομικό για το παρακάτω κείμενο...
Να είσαι εσύ! Πάντα! Και όταν σε απορρίπτουν γι αυτό που είσαι! Και όταν θέλουν κάτι άλλο από αυτό που είσαι! Και όταν νομίζεις ότι δεν σου βγαίνει αυτό που είσαι! Να είσαι εσύ! Πάντα! Και αν βρεις πόρτες κλειστές! Και αν σου έχουν γυρισμένες πλάτες! Και αν σου λένε άλλαξε για να γίνεις αποδεκτός! Να είσαι εσύ! Πάντα! Και να θες! Δικαιούσαι! Είσαι κληρονόμος του παρελθόντος και αρχιτέκτονας του μέλλοντος. Εσύ, για εσένα! Να είσαι εσύ! Πάντα! Γιατί όταν σε πλησιάσω και είσαι εσύ, οι καρδιές μας θα ανταλλάξουν λόγια που το στόμα δεν βγάνει. Οι ψυχές μας θα δουν εικόνες που τα μάτια αδυνατούν! Και στο βάθος μας, θα ξέρουμε ότι δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ. Να είσαι εσύ! Πρωτίστως για σένα! Και όταν είσαι για εσένα, είσαι για όλους. Γιατί δεν διαφέρουμε και τόσο πολύ!
Το συνάντησα μοιραία σε ανάρτηση στο Facebook και πήρα την απάντηση που χρειαζόμουν...
Be yourself, everyone else is already taken. Oscar Wilde
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου