Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού

Ημερομηνία λήξης. Γιατί να μη την ξέρουμε; Γεννήθηκες το 1981 και λήγεις το έτος τάδε. Σκέφτομαι ότι αυτές οι ασθένειες που οι γιατροί σου ανακοινώνουν την ημερομηνία λήξης σου ίσως να είναι και καλές. Διαχειρίζεσαι το χρόνο σου καλύτερα. Στέκεσαι κοιτάς γύρω σου. Το τι άχρηστα έχεις μαζέψει δεν λέγεται. Σχέσεις ανάγκης, σχέσεις δουλείας, χρόνος πεταμένος. Συναισθήματα πικρίας, θυμού, ζήλιας. Βαρεμάρα. Βαρεμάρα; Μετά πετάς, πετάς και πετάς κι άλλα, κι άλλους έξω απ' το πρόγραμμά σου. Κρατάς ότι κάνει τη ψυχή σου να χαμογελά. Λυτρώνεις τον εαυτό σου γεμίζοντας μ΄ευγνωμοσύνη, συγχώρεση. Και μένει μονάχα αλήθεια. Μένει ένας γεμάτος άνθρωπος που ξοδεύτηκε δημιουργικά. Μόνιμος; Απορώ γιατί υπάρχει αυτή η λέξη. Προσωρινός, ναι, το καταλαβαίνω. Μόνο ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ.


Κρυσταλένια
22.01.2013

2 σχόλια:

  1. Ω! Κάθε φορά νιώθω όλο και περισσότερο σαν να σε ξέρω καιρό....
    Υπέροχη δημοσίευση!
    Φιλιά! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καμία "συνάντηση" δεν συμβαίνει τυχαία !!!!!!
    Σ' ευχαριστώ Αριστέα μου!!!!!!!!!!
    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή