Καταφύγια

Στα παιδιά αρέσουν οι κρυψώνες. Φτιάχνουν καταφύγια με ότι βρουν. Με ξύλα, μουσαμάδες, κουβέρτες. Παιδεύονται με τις ώρες να τα στήσουν. Τα κάνουν όμορφα. Κρεμάνε κι ένα λουλούδι στην είσοδο και μια καμπανούλα για κουδούνι. Κι αυτή είναι η γωνιά τους. Εκεί μέσα χάνονται με τις ώρες. Στο καταφύγιό τους. Κάποια στιγμή αφού περάσουν τα χρόνια σταματούν να φτιάχνουν καταφύγια. Καταφεύγουν σε άλλου είδους καταφύγια. Σε συντρόφους, σε φίλους, σε οικογένειες. Μα τα καταφύγια γκρεμίζονται στο πέρασμα του χρόνου. Γι' αυτό και κάποια μεγάλα παιδιά κρύβονται αλλού. Στα κοχύλια, στα κύματα, στην άμμο, στα βουνά και στα δέντρα. Στον ήλιο. Στο Θεό. Εκεί ξέρουν. Δεν θα μείνουν άστεγοι.

Κρυσταλένια

20.01.2013