Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Η επανάσταση μέσα μου


Γεννήθηκα ξέρεις μ' εκείνο το κουσούρι του να μη βολεύομαι.
Να κοιτάω τον τοίχο και να λέω:
Όχι δεν τελειώνει εδώ, έχει κι άλλο.
Να ρωτώ και να μην μου φτάνουν οι απαντήσεις:
 Όχι! Δεν μπορεί να είναι μόνο αυτό.

Να ψάχνω πίσω απ' αυτά που βλέπω.
Να μην αποδέχομαι το "φυσιολογικό" του κόσμου.
Γεννήθηκα μ' αυτή τη κατάρα του να μη συμβιβάζομαι.
Του να πιστεύω στην ομορφιά που υπάρχει πίσω απ' την ασχήμια,
του να ονειρεύομαι το απόλυτο και να με τρομάζει το μέτριο.
Ένα όχι σιγοψιθύριζε πάντα μέσα μου.... Όχι! Δεν είναι έτσι. Δεν είναι μόνο αυτό. Δεν φτάνει. Είναι κι άλλο. Είναι κι αλλιώς.

Αυτή η μόνιμη επανάσταση μέσα μου... μεγάλο ελάττωμα, ξέρεις.
Πάνω που γεννιέσαι στο χωροχρόνο, αυτοκτονείς κι αρχίζεις ξανά!

Κρυσταλένια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου