Δεν είναι όλα πόνος, ΜΑΡΤΑ ΜΠΟΥΧΟ

Πάντα υπάρχουν στο πένθος περισσότερα,
πολύ περισσότερα από τον πόνο.
Υπάρχει για παράδειγμα μια περηφάνια,
πως έφτασα εκεί που δεν είχα ξαναφτάσει.
Εκεί που δεν φανταζόμουνα ποτέ
πως θα κατάφερνα να φτάσω.
Όταν κάτι αφήνω πίσω μου, κάτι πάω να συναντήσω.
Σε κάθε αντίο, κρύβεται ένα σιωπηλό καλωσήρθες.
Ο αποχαιρετισμός είναι μάλλον θέμα της ζωής,
παρά του θανάτου.
Γιατί την έσχατη στιγμή και εξαρχής,
η ιστορία η δική μου, όπως και των άλλων,
είναι ένα παράξενο μείγμα από πρώτες και ύστερες στιγμές.

Και τα ξέρω αυτά, γιατί άλλοι που τα έζησαν μου τα 'παν,
ότι πονέσανε αρχικά, αλλά μεγάλωσαν μετά μέσα απ' τον πόνο.
Θάνατοι που γέννησαν καινούριες ζωές,
απώλειες που οδήγησαν σε συναντήσεις,
και απουσίες παρούσες που γέμισαν κενές ζωές
και τις γλίτωσαν απ' το μαρτύριο της απούσας παρουσίας.

Έτσι ξέρω ότι προχωράω και δεν είμαι μόνη,
ότι βαδίζω νύχτα-μέρα συντροφιά με άλλους πολλούς.
Άλλους που άφησαν τα ίχνη τους στο μονοπάτι
και που βρήκαν στην πορεία
το αληθινό νόημα του δρόμου που ακολούθησαν.

Μάρτα Μπούχο