Πως έγιναν όλα ανάμνηση ουδέτερη,
υπήρξες δεν υπήρξες
καμιά διαφορά
στην διαφορετική ζωή μου.
Φαίνεται εκείνη η γενική
έκανε το θαύμα της.
Ανάσανε ο χώρος αλλιώς
και μέσα του πνέει άλλος αέρας.
Κλείνω τα μάτια και ρουφώ οξυγόνο
σαν τον πνιγμένο που αποφάσισε
να ζήσει.
Ας κοιτάξω τωρα τον ήλιο.
Ξημέρωσε...
©Κρυσταλένια©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου