Ακροβάτης

Σε λεπτό σκοινί ακροβατείς

τα θέλω και τα πρέπει σου ζυγιάζεις,

πάνω απ΄ το γκρεμό ισορροπείς

σε ζωή διττή τον εαυτό σου αδειάζεις.

Στη πλάτη σου φορτωμένες ενοχές

για όλα τα όχι που ξεστόμισες

και στου μυαλού σου τις κραυγές

το συμφέρον απ΄τα ναι που οικονόμησες.

Ακροβάτης, ισορροπία ψάχνεις

πληγιασμένα πόδια απ΄ το σκοινί,

ιστορίες φυγής μες στο μυαλό σου φτιάχνεις

για να γλυτώσεις απ΄την επόμενη πληγή.

Κοντάρι μεγάλο και βαρύ,

τα χέρια σου μουδιάζουν,

μια γέρνει εδώ και μια από κει,

οι θεατές ζητωκραυγάζουν.

Tώρα θα βουλιάξεις στο γκρεμό,

θηρία άγρια από κάτω να σε φάνε

το πείσμα σου όμως δυνατό,

για πάρτη σου τη διαδρομή κάνε.

Ισορροπία...ίσως ποτέ να μη τη βρεις,

στο τέλος μπαλατζάροντας θα φτάνεις,

ακροβάτης της ζωής,

στα θηρία τη χάρη δεν θα κάνεις.