Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Ο ανθρωπισμός του Ιεροεξεταστή

Ο Χριστός έχει σε τόση εκτίμηση τον άνθρωπο που του επιτρέπει να κάνει λάθη, να κάνει ακόμη και το κακό. Τίποτα δεν έχει αξία από όσα επιλέγεις αν δε σου επιτρέπεται το κακό. Επειδή σε αγαπά απέραντα, επιθυμεί να είσαι ελεύθερος. Είναι ο μονόδρομος της αγάπης αυτό. Για τον Χριστό ο άνθρωπος αξίζει να αποδεχθεί πως ειναι προικισμένος με ελεύθερη βούληση, με την ευχέρεια δηλαδή να αμαρτάνει ανεμπόδιστα. Για τον ανθρωπιστή όμως Ιεροεξεταστή αυτό δεν είναι προικιό, είναι κατάρα. Δεν είναι ανακούφιση, είναι βάναυση σκληρότητα. Αν ο Χριστός ήταν καλόκαρδος δεν θα εγκατέλειπε τον άνθρωπο στην άγρια έρημο της ελεύθερης βούλησης. Ακόμη και ο ίδιος ο Ιησούς έφυγε στην ερημιά να παλέψει με τον πειρασμό, που με δώρα τον δελεάζει. Είναι βαρύ το προνόμιο να επιλέγεις ελεύθερα το ποιος είσαι και τι θα την κάνεις τη ζωή σου. Γι' αυτό οι περισσότεροι το σβήνουμε απ' τη συνείδησή μας, προτιμούμε να μένουμε εξαρτημένοι από πρόσωπα και καταστάσεις και ταυτόχρονα να παραπονιόμαστε ηδονικά για τα εμπόδια και τις ατυχίες μας. Γι' αυτό και ο Ιεροεξεταστής, που πονάει τον άνθρωπο, ξέρει να τον αγαπάει ως αδύνατο, όχι ως δυνατό. Ξέρει να τον οικτίρει και να του χαϊδεύει τη μεμψιμοιρία. Δε δέχεται τη φριχτή αναγκαιότητα του πόνου και της σταύρωσης, τον διατηρεί στην νηπιακή του ηλικία. Του προσφέρει αυτό που η θλιβερή ανωριμότητα επιζητά: τον απαλλάσσει απ' την ευθύνη! Ξέρει πως ο άνθρωπος λαχταρά να εξουσιάζεται, να προσκυνά αρχηγούς που αποφασίζουν για λογαριασμό του. Η ιστορία αποδεικνύει ότι τα πλήθη φανατικά δοξάζουν τον τύραννο που τους αντιμετωπίζει ως νήπια, τα περιορίζει στο λίγο της ψυχής και στο πολύ των ενστίκτων γιατί "ξέρει το καλό τους!"

Ο Ιεροεξεταστής θα προσφέρει στον κόσμο όσα πρόσφερε στον Ιησού ο σατανάς κι εκείνος αρνήθηκε: το Θαύμα, το Μυστήριο και το Κύρος.

Το Θαύμα θα το προσφέρει ως μαγεία, ως γοητεία και αιφνιδιασμό που αποσβολώνει. Το Μυστήριο ως απαλλαγή από τη διάκριση και το μόχθο της, αφού η γνώση και η λογική θα προσφέρονται σε κονσέρβες και κλισέ. Και το Κύρος θα το χαίρεται μέσα στο συμπαγές πρόσωπο της αγέλης, ως μέλος, ως "γενικοάνθρωπος" που λέει και ο αντιήρωας του Ντοστογιέφσκι στο Υπόγειο.

Αν ο Χριστός προσφέρει στον άνθρωπο πόνο, ο Ιεροεξεταστής θα προσφέρει φόβο. Φόβο που αδυνατίζει την κρίση, που χειραγωγεί. Οι ειδήσεις για τον έξω κόσμο θα μαθαίνονται απειλητικές, δυσοίωνες, έτσι που να αισθάνεσαι και ανασφαλής για το αύριο και ασφαλής που κάθεσαι εκεί όπου κάθεσαι. Ακίνητος! Όλα θα είναι ήσυχα και ακίνητα, μια και θα πείθεσαι ότι η θέση του δούλου είναι ασφαλέστερη από εκείνη του αφεντικού με τους μπελάδες που επωμίζεται. Δούλοι σε όλα, από ανασφάλεια λοιπόν, στην εργασία, στην εκπαίδευση, στον έρωτα.

Απόσπασμα από το βιβλίο " Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα", Μάρω Βαμβουνάκη