Ποτέ δεν θέλω να υποτιμήσω -με εκείνη τη δειλή υποτίμηση, που δόλια προσπαθεί να παρηγορήσει τον εγωισμό- ένα πλάσμα που με έκανε κάποτε να το αγαπήσω. Κι ας με απογοήτευσε μετά, ας το απογοήτευσα μετά. Ακόμη κι αν στις ώρες του μεγάλου πόνου και της μεγάλης προσβολής το κατηγόρησα και μέσα μου και σε άλλους, για παυσίπονο και πρώτες βοήθειες, πάλι τελικά δεν το υποτιμώ. Για να καταφέρει τότε, στην αρχή, να με κερδίσει, να με βάλει να ελπίζω στο φοβερό αιώνιο, θα πει πως διαθέτει δυνάμεις -πάνω μου, έστω, δυνάμεις- που αξίζουν να σέβομαι και να ευγνωμονώ.
Ο άνθρωπος δεν είναι μονάχα ένα πράγμα, είμαστε σύνθετοι, πολυπρόσωποι και πολυδαίδαλοι. Το γεγονός ότι κάποιος σου φανέρωσε αργότερα ακόμη και αποτρόπαιες πτυχές του, αποτρόπαιες δικές σου ίσως πτυχές, δεν σημαίνει πως δε διαθέτει και τα αγγελικά στοιχεία που κάποτε σ' αυτόν ανακάλυψες και ερωτεύτηκες.
Έχει αξία να τιμούμε τόσο τις ιστορίες μας όσο και τις προϊστορίες μας. Η ζωή, για να έχει ποιότητα, για να έχει προοπτική, θέλει μεγαλοψυχία, αρχοντιά, θέλει θαρραλέα σοφία.
Κι ύστερα, κάποιος φίλος στην ομάδα παρατήρησε κάτι εξαιρετικό. Ότι οι σχέσεις του υπολογισμού, είπε, οι σχέσεις με πλάνο, διαθέτουν άλλη ευελιξία και άλλες προαποφασισμένες ελαστικές ανοχές. Μοιάζουν με την ελαστική συνείδηση εκείνου που έχει σχεδιάσει ένα συγκεκριμένο σενάριο για το συμφέρον του. Κατά την εξέλιξη του σεναρίου οι ευαισθησίες μειώνονται, οι αβαρίες είναι απαραίτητες.
Αν για τους δικούς της λόγους μια γυναίκα εκείνο που περισσότερο επιδιώκει είναι η ασφάλεια και η οικονομική κάλυψη, αλλιώς θα αντιμετωπίσει την απιστία του άντρα της από τη γυναίκα που είναι σπαραχτικά ερωτευμένη με τον δικό της. Ο άντρας, που γύρεψε πρωτίστως μια νοικοκυρά για να παντρευτεί, δεν θα πληγωθεί άσχημα αν στο κρεβάτι τους η σύζυγος δεν δείχνει να τον θέλει με τρέλα.
Ωστόσο, οι μεγάλοι έρωτες είναι εύθραυστοι σαν κλωναράκια φρέσκα, είναι εύθικτοι, είναι ευάλωτοι στην απογοήτευση. Με αυθορμητισμό παραδίδονται σε όσα αποκαλύπτονται, και αντιδρούν υπερευαίσθητα, σαν το γυμνό σωματάκι του σαλίγκαρου που ακουμπάς ανεπαίσθητα με ένα κλαδί. Οι μεγάλοι έρωτες και με το ελάχιστο νέο σημάδι αναστατώνονται, τρομάζουν την απόρριψη, υποφέρουν όταν το ταίρι τους πέσει από το ύψος όπου το θαυμάζουν. Οι ισορροπίες εδώ δεν έχουν δίχτυ ασφαλείας κάτω από το σχοινί του σχοινοβάτη πόθου. Οι μεγάλοι έρωτες αξιώνουν το απόλυτο και δεν αντέχουν να συμβιβαστούν. Το τραύμα των συμβιβασμών, το οποίο απαιτεί μια κοσμική σχέση για να συνεχίσει, προκαλεί αιμορραγίες ακατάσχετες, θανάσιμες για τις απόλυτες αγάπες.
Απόσπασμα απ' το βιβλίο: Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα, Μάρω Βαμβουνάκη
