Θα σε προσμένω
~~~~~ ~~~~ ~~~~~ 13.06.1999 ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~
Όταν ξυπνήσεις απ' τον ύπνο το βαθύ
εγώ θα είμαι εκεί, θα σε προσμένω.
Κι όταν παρέα θ' αναζητάς,
θα τρέξω μονομιάς, να σε φροντίσω...
Το δρόμο θα σου δείχνω
το δρόμο της ζωής,
ποτέ, ποτέ να μη χαθείς.
Δάκρυ, δάκρυ το χώμα θα ποτίζω
τα μαλλιά μου θ' ανεμίζω.
Ο ήλιος φως θα σου χαρίζει
και η καρδιά σου ελπίδα θα γεμίζει.
Μάθε όμως να παλεύεις,
με δαίμονες και διάβολους μη παίζεις
άσπρες οι νύχτες σου θα 'ναι
και μαύρα σύννεφα στον ουρανό σου θα πετάνε.
Όταν ξυπνήσεις απ' τον ύπνο το βαθύ
εγώ θα είμαι εκεί, θα σε προσμένω...
Πως να σε σώσω
~~~~~ ~~~~ ~~~~~ 11.06.1999 ~~~~~ ~~~~~ ~~~~~
Πως να σε σώσω από εκεί που έχεις πέσει
απ' την άβυσσο που έχεις χαθεί.
Χάνομαι σιγά σιγά κι εγώ μαζί σου.
Χάνομαι και πέφτω σε λήθαργο.
Φοβάμαι τον ουρανό που μας κοιτάζει.
Φοβάμαι να περπατήσω στο σκοτάδι.
Φοβάμαι καληνύχτα να σου πω
μήπως και για πάντα χαθώ.
Εγώ που λάτρευα το φως
εγώ που μονάχη να ζήσω δεν μπορούσα
τώρα μονάχη ζω... γιατί φοβάμαι εσένα,
γιατί ίσως να φοβάμαι κι εμένα.
Πως να σε σώσω από εκεί που έχεις πέσει
στη θάλασσα τη βαθιά
βυθίζομαι κι εγώ σιγά σιγά.
Φοβάμαι τη μοναξιά και τελικά βυθίζομαι μαζί σου.
Χωρίς λόγο, χωρίς σκοπό
και χωρίς να ελέγχω τη σκέψη μου.
©Κρυσταλένια©
Αφιερωμένα σ' έναν άνθρωπο που ήταν κοντά μου και μακρυά μου, που τον έχασα και τον ξαναβρήκα. Σ' αγαπώ, κι ας μη σου το έχω πει ποτέ... Σ' ευχαριστώ.
